زبان بدن

رسیدن به مقصود بوسیله ارتباطات غیر کلامی

بخش عمده ای از پیام هایی که شما به دیگران منتقل می کنید برخاسته از سرنخ های غیر کلامی است، یعنی جنبه هایی از حالات بدنی و ژست های شما، رفتار ظاهر و نگرش هایتان که حتی شاید از وجود آنها بی خبرید.
این رابطه های غیر کلامی عبارتند از:

- زبان بدن

-نحوة نشستن، ایستادن و راه رفتن
-نحوة استفاده از دستانتان
-ظاهر
-نحوة پوشش
-نحوة آرایش مو و صورت و غیره
-نگرش
-اطمینان به خود
-احساسات
پژوهشی در دانشگاه استانفورد نشان می دهد، به هنگام صحبت با شخص یا گروهی پیام ما نه از طریق آنچه می گوئیم، بلکه بیشتر از طریق چگونگی گفتن ما منتقل می شود. همین مطالعه حاکی است که ادراک شنونده از موارد زیر تاثیر می پذیرد:

۷% توسط واژه های شما
۳۸% توسط آهنگ صدای شما
۵۵% توسط زبان بدن شما
این بدین معنی نیست که واژه ها بی‌اهمیت‌اند بلکه تنها به این موضوع اشاره دارد که هر چه به ارتباطات غیرکلامی خود در حین صحبت بیشتر دقت کنید، در انتقال مطلب مورد نظرتان موفق تر هستید. اگر امرار معاش شما مستلزم تعاملات انسانی است، (هر چند در عصر سیبرنتیک نمی توانیم از تماس های چهره به چهره با همنوعان خود اجتناب ورزیم)، در صورتی که از تاثیر خود بر مردم آگاه باشید؛ با موفقیت بیشتری به هدف هایتان دست می یابید.
مهم ترین بخش جریان ارتباطی غیر کلامی که بخش ناآشکار آن است نگرش‌هایتان می باشد.
شاید شما صاحب فکری درخشان، شیوایی کلام، حالات و ژست های عالی زبان، بدن و ظاهری خوشایند باشید؛ ولی نگرشی منفی ابراز دارید. در این صورت، احتمال لوث شدن پیام مورد نظرتان بالاست.
به افرادی که تا به حال ملاقات کرده اید و احساستان نسبت به آن ها بیندیشید. ما انسان ها نسبت به نگرش بی نهایت حساس هستیم. ما احساس درونی افراد را نسبت به خودشان حس می کنیم. ما به طور شهودی سطح اطمینان به خود و اعتماد به نفس آن ها را در می یابیم و عمدتاً واکنش هایمان را نسبت بدان ها بر این اساس پی ریزی می کنیم، خواه آن ها نگرشی منفی و خواه مثبت از خود بروز دهند. بازیگران نمایش باید بسیار بکوشند تا در برابر تماشاچیان به چنین مهارتی دست یابند. در مورد سایرین نیز وضع به همین منوال است. کار سهل و ساده ای نیست! از خصلت های آدمی است که به خویشتن واقع بینانه نمی نگرد. اغلب، نمی دانیم چرا موفق نیستیم.
در سطور زیر روشی ارائه شده که به تقویت مهارت های ارتباط غیر کلامی تان کمک می کند. در حد امکان سعی کنید دوربینی تهیه و از یکی از دوستان خود بخواهید تا شما را همه جا دنبال کند و از شما در موفقیت های مختلف فیلم ویدیوئی تهیه کند به ویژه هنگام صحبت با دیگری، یا به هنگام خطاب قرار دادن گروهی، منتهای تلاش خود را بکنید تا آن ها را نادیده بگیرید؛ سبک طبیعی حرف زدنتان را تصحیح نکنید. سپس نوار فیلم تهیه شده را تجزیه و تحلیل کنید. ممکن است نتایج دردناک باشد ولی سعی کنید خود را واقع بینانه ارزیابی کنید. نوار ویدئو را به دوستان و همکارانتان بدهید و از آن ها بخواهید صادقانه و بی هیچ ملاحظه ای شما را نقد کنند و در مقیاس ده نمره ای از یک تا ده به رابطه غیر کلامی خودتان نمره بدهید:

· آهنگ صدا
· ظاهر
· زبان بدن
· استفاده از دست ها
· حالات بدن و ژست ها
· نگرش

با مشاهده مجدد فیلم متوجه خواهید شد که شما در نظر دیگران چگونه اید و باید روی چه نکاتی کار کنید. به هنگام مقایسه ارزیابی خود با ارزیابی دیگران از شما کاملاً به تفاوت های بین آن دو دقت کنید. اگر بیش از حد بر خودتان سخت یا آسان می گیرید، نشانه آن است که باید روی نگرش خود کار کنید.
تایید خود عنصر ضروری موفقیت محسوب می شود ولی خود فریبی یقیناً راهی است به سوی شکست.
شما ابتدا باید عادت های مشهود بد و نامناسب را، پیش از تغییرشان شناسایی کنید. تلاش کنید نقاط ضعف خود را بهبود بخشید، دلسرد نشوید همه ما اشکالاتی داریم!

به چند نکته مهم در هنگام تمرکز توجه داشته باشید:
حالات بدنی: صاف بنشینید، قوز نکنید.
با حالات بدنی و ژست های غیر ضروری، حواس تان را پرت نکنید.
در موقع مناسب لبخند بزنید.
طبیعی باشید
وول نخورید

بیاموزید تا از طریق بیان چهره و زبان بدن خوشایند به گرمی با دیگران ارتباط برقرار کنید.از دیگر تمرین‌های سودمند آن است که دفترچه ای از عکسهای مجلات و نشریات، از انواع تصویرهایی که شما مایلید شبیه آن ها باشید تهیه کنید و به هنگام برقراری ارتباط با دیگران، آن ها را در ذهن تان مجسم کنید.این تمرین را با فنی که پیشتر بدان اشاره شد و بر اهمیت یادگیریِ گوش دادن تاکید دارد، تلفیق کنید. شکل دادن تصویرتان فرایندی پیش رونده است، بنابراین به ضبط شنیداری و ویدئویی خودتان ادامه دهید و هر گاه “نمره” ارزیابی شما افزایش یافت، تمرین را قطع کنید. در ضمن آماده دریافت نتایج جالب هم باشید.

ریاست عزا

براي تعيين رئيس، اعضاء بدن گرد آمدند
مغز بگفت كه مراست اين مقام كه همه دستورات از من است
سلسله اعصاب شايستگي رياست، از آن خود خواند
كه منم پيام رسان به شما ، كه بي من پيامي نيايد
ريه بانگ بر آورد
هوا، كه رساند؟ ... من، بي هوا دمي نمانيد، پس رياست مراست و هر عضوي به نحوي مدعي، تا به آخر كه سوراخ مقعد دعوي رياست كرد

اعضاء بناي خنده و تمسخرنهادند و مقعد برفت و شش روز بسته ماند .,و مشمول قانون دپرسینگ بشد. اختلال در كار اعضاء پديدار گشت .
روز هفتم، زين انسداد جان ها به لب رسيد و سوراخ مقعد با اتفاق آراء به
رياست رسيد

نتيجه اخلاقي

زنده رود

*جلال ایجادی، استاد دانشگاه در فرانسه و کارشناس محیط زیست است.

رشد جمعیت جهان، افزایش گرمای زمین، خشکسالی و هدر دادن هنگفت آب، جهان را به سوی یک بحران تراژیک در زمینه کمبود آب حرکت می‎دهد، آنچه در ایران میگذرد نیز گوشه ای از بحران جهانی آب است.

بحرانی که در ایران واکنش های اجتماعی و زیست محیطی می آفریند و در شرایط خفقانی که بر جامعه حاکم است، واکنش های متفاوت و متنوعی را در پی دارد.

ایران در منطقه خشک و نیمه خشک زمین قراردارد و میزان بارندگی و آبهای قابل دسترس و وسعت مناطق مرطوب آن پائین است.

حال با توجه به بحران ساختاری اقلیمی کشور، روشن است که تلاش برای صرفه جوئی در آب، جمع آوری آب باران و یا تصفیه آب مصرف شده و ایجاد مکانیسم های اصلاحی باید فراگیر باشد و این اقدامات همراه با مدیریت علمی و کارشناسی لازم صورت گیرد.

براساس آمار رسمی برای تامین نیازهای آبی در ایران ۵۹۹ سد بزرگ با حجم ۴۳ میلیارد متر مکعب آب در حال بهره برداری است. به علاوه تعداد ۱۳۵ سد در حال ساختمان و ۳۴۱ سد در مرحله بررسی و مطالعه هستند.

متاسفانه آمار دقیقی درباره میزان استفاده از این آبها برای کشاورزی وجود ندارد و علاوه بر این، اغلب این سدها زیان آور برای محیط زیست، راه آبهای طبیعی، قنات ها و سفره های زیرزمینی و آبیاری کشت متوسط و کوچک اند و در جهت منافع اقتصادی شرکتهای وابسته به سپاه پاسداران قرار دارند.

سدسازی های بی رویه، حفرچاههای عمیق، مصرف نامطلوب صنعتی، رها کردن پسابهای آلوده در رودخانه ها و دریاچه ها، فقدان لایروبی و پاکسازی، نبود روش های درست آبیاری، فقدان آموزش جهت مصرف معتدل و غیره از نشانه های این سوء مدیریت هستند.

به عنوان نمونه وزارت نیرو از یکسو به ایجاد سدهای غیر مفید و حتا مضر دست میزند و آبها را بطور غیر منطقی ذخیره میکند و از سوی دیگر با ایجاد چاههای عمیق تمام شبکه سفره های زیرزمینی آب را تخریب میکند تا آب را دربازار مصرف عرضه کند.

نتیجه این کار، افت بیشتر سطح آب و برهم خوردن اکوسیستم آبی و نیز کنترل یکجانبه آب برای سودآوری بیشتر و در نهایت تشدید خانه خرابی شهروندان است.

معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست میگوید ۹ استان و ۳۴ شهر ایران باکمبود جدی آب مواجه هستند و این درحالی است که یک سوم منابع تجدید ناپذیر آب در کشور به صورت فاضلاب و پساب از بین میروند. (ایسنا ۱ آبان ۱۳۸۹ )

بسیاری از روستاهای ایران فاقد لوله کشی برای آب و فاضلاب هستند. کافی است به روستاهای استانهای هرمزگان و سیستان و بلوچستان و کرمان وخوزستان و یزد بروید تا چگونگی خرید آب آشامیدنی توسط مردم از تانکرها را مشاهده کنید. حتی در مناطق جنوبی تهران با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه هستیم.

این در حالیست که سرانه مصرف جهانی برای یک نفر۱۵۰ لیتر است، اما در ایران بیش از ۱۹۱ لیتر ارزیابی می شود و بنابراین مصرف سرانه در کشورما ۴۰ لیتر بالاتر از مصرف سرانه در جهان است.

مدیریت بوروکراتیک آب

"مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت" در گزارشی درباره منابع آبی اعلام کرد که طی سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۱ تعداد چاه ها از ۳۳۶ تا ۶۵۰ چاه افزایش یافته است. ولی طبق همین گزارش میزان آب دهی هرچاه از ۱۷۴ هزار متر مکعب به ۴۴ هزار متر مکعب سقوط کرده است.

چاه های عمیق نه تنها اکوسیستم خاک را برهم زده و راههای آبی زیر زمینی را بهم ریخته اند، بلکه سطع زیر کشت را هم کاهش داده اند. امروز با واردات حجم گسترده مواد کشاورزی از خارج مواجه هستیم که این امر در نتیجه دوعامل یعنی سیاست تخریبی واردات بی رویه و کاهش تولید داخلی بوجود آمده است.

تخریب قنات ها و سفره ها و حفره های آبی زیر زمینی و ایجاد سد و چاه عمیق بی رویه پیامد مدیریت ناشیانه و زیان آور است.

کشور ما که روی خط خشکسالی فزاینده قرار دارد و از رشد جمعیت بالایی نیز برخوردار است، باید امکانات طبیعی خود را حفظ کند و با صرفه جوئی کامل آب از شدت بحران آتی بکاهد.

این در حالیست که دولت با آب به شکل کالای عادی برخورد می کند و فاقد دیدگاه کلان و همه جانبه درباره آن است و منابع آبی را در خدمت سیاست دورنگر و برای نسل های بعدی قرارنمیدهد.

پیامد چنین سیاست هایی، خشکی دریاچه ارومیه است و سپس در برابر بحران ایجاد شده دولت از انتقال آب ارس و یا آب دریای مازنداران به دریاچه ارومیه حرف میزند.

از سویی دیگر دولت در صدد انتقال آب رودخانه کرخه از لرستان به گلپایگان و قم و خوانسار است، بدون آنکه تحلیل علمی ارائه و خطرات اکولوژیکی آن را ارزیابی کند.

دستگاه اداری دریاچه ها را حفاظت نمی‌کند و آنها را به بحران خشکی می‌کشاند اما از سویی دیگر از انتقال آب دریای مازندران به سمت مرکز ایران و تبدل آب دریا به آب آشامیدنی صحبت میکند.

طبق ارزیابی کارشناسان سازمان ملل هزینه برای یک متر مکعب آب آشامیدنی از منابع زیر زمینی ۱۰ سانتیم یورو میباشد، از طریق تصفیه آب مصرف شده ۴۵ سانتیم یورو میباشد و اگر آب دریا برای آب آشامیدنی استفاده شود هزینه اش به ۷۰ سانتیم یورو میرسد.

پیشنهاد درباره مدیریت

بحران آب نتایج دردناکی بر سلامتی و بهداشت انسانها دارد. طبق گزارش سالانه سازمان ملل ۸۰ درصد بیماری ها در کشورهای توسعه نیافته ناشی از آب آلوده است.

این گزارش اعلام میکند که هر سال ۱.۷ میلیون نفر به لحاظ فقدان تجهیزات تصفیه و لوله کشی و در نتیجه عدم دسترسی به آب سالم می‌میرند.

ایران نیز در قلب این بحران است. احداث سدها بر روى رودخانه‌ها در نقاط مختلف کشور و حفر صدها چاه در کنار شهرها گرچه توانست در مقطعى نیاز آبى شهرهاى زیادى را برآورده سازد، اما ادامه افزایش جمعیت و توسعه شهرها و فقدان مدیریت درست آب، بحران را تشدید کرده است.

افزایش جمعیت تهران در ابتدا به این منجر شد که آب رودخانه کرج که صدها هکتار از اراضى را سیراب میکرد روانه شبکه آب تهران شود.

پس از آن نوبت انتقال آب رودخانه جاجرود به سوی تهران رسید و نتیجه آن محرومیت تعداد زیادى از زمین ها وروستاهاى دشت ورامین از آب رودخانه جاجرود و بیکارى هزاران روستائى و مهاجرت آنها به مناطق شهرى بود.

به‌دنبال آن انتقال نوبت آب رودخانه لار و جهت دادن آن به تهران رسید. این رودخانه مى‌توانست نقش ارزنده‌اى در کشاورزى مازندران ایفاء کند، ولی فشار جمعیتی تهران تقسیم دیگری را تحمیل کرد.

هم اکنون تمامی منابع طبیعی آبی، دریاچه ها مانند دریاچه ارومیه، رودها مانند کارون و زاینده رود، تالابها مانند انزلی وگاوخونی دستخوش بحران هستند.

آنچه که در مدیریت آب، حیاتی بشمار می آید و سیاست های حاکم بر کشور قادر به رعایت آن نیست، چند نکته زیر است:

یکم، ارزیابی دقیق نیازها در کشاورزی و صنعت و آب آشامیدنی در کوتاه مدت و دراز مدت و آنهم با توجه به جمعیت شهری.

دوم، تعریف یک سیاست همه جانبه برای کاهش مصرف بیهوده و زیانبار آب و محدود کردن اتلاف وهدردادن آب.

سوم، متوقف کردن حفر چاه ها و سدسازی ها وبازسازی آب دریاچه ها.

چهارم، بازنگری محل استقرار بنگاههای تولیدی و تشویق صنایع پاک و کم مصرف درزمینه آب و انرژی.

پنجم، بررسی نوع تولید کشاورزی و نوع محصولات در مناطق گوناگون ایران و شیوه های علمی جدید در کشاورزی در زمینه آبیاری به منظور تقلیل مصرف آب.

ششم، جلوگیری از آلودگی آبها و پاکسازی تمامی راههای آبی و تحکیم و اجرای قوانین لازم درقبال آلوده کنندگان صنعتی و دولتی.

هفتم، مداخله دادن مردم و نهادهای جامعه مدنی در مدیریت آب و افزایش فرهنگ زیست محیطی جهت حفظ منابع طبیعی.

SDG